Sluimerend dienstverband zieke werknemers, het ‘muizengaatje’ van toepassing?

Het kan u niet ontgaan zijn. Vanaf 1 juli 2015 ontvangt ook de zieke werknemer die na twee jaar ziekte uit dienst gaat een ontslagvergoeding. Deze ontslagvergoeding, ook wel transitievergoeding genoemd, kan bij een langdurig dienstverband hoog oplopen. Deze wijziging zorgt bij veel werkgevers voor ongeloof en weerstand nu zij geconfronteerd worden met extra ontslagkosten terwijl ze ook al 104 weken loon bij ziekte doorbetaald hebben.

Recentelijk verscheen er in het nieuws dat werkgevers voor deze kwestie met langdurige zieke werknemers een oplossing hadden gevonden. Deze oplossing hield in dat werkgevers zieke werknemers onbetaald in dienst zouden houden om zo de transitievergoeding te ontwijken. Kort daarna, om precies te zijn op 3 september 2015, zijn er door de Kamerleden Vermeij en Tanamal (PvdA) Kamervragen over dit onderwerp gesteld aan de Minister van Sociale zaken en Werkgelegenheid, de heer Asscher.

Minister Asscher heeft in zijn antwoorden op de Kamervragen aangegeven op de hoogte te zijn van het voornemen van werkgevers om sluimerende dienstverbanden toe te passen bij langdurig zieke werknemers en heeft zich hierover nadrukkelijk uitgesproken. Volgens minister Asscher getuigt het niet van fatsoenlijk werkgeverschap als de enige reden voor het onbetaald in dienst houden van een werknemer is, het niet willen betalen van een transitievergoeding.

Minister Asscher noemt een verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst de oplossing voor deze problematiek. De mogelijkheid bestaat, voor de werknemer die een sluimerend dienstverband heeft na twee jaar ziekte om zelf de arbeidsovereenkomst te laten ontbinden door de kantonrechter. Nu de rechter een billijke vergoeding kan toekennen bij ernstig verwijtbaar handelen van de werkgever zou de kantonrechter dan naast de transitievergoeding ook nog een billijke vergoeding kunnen toekennen. Het ernstig verwijtbaar handelen zou dan gelegen kunnen zijn in het niet nakomen van de verplichtingen van de arbeidsovereenkomst. Een werkgever is immers na twee jaar ziekte van een werknemer nog steeds verplicht zich in te spannen voor re-integratie van de werknemer en passende arbeid aan te bieden als dat voorhanden is. Doet de werkgever dit niet dan is de bedoeling van de nieuwe wetgeving volgens minister Asscher dat er een billijke vergoeding kan worden toegekend.

In de tot nu toe bekende jurisprudentie zijn echter nog geen gevallen bekend waarin de kantonrechter een billijke vergoeding toekent. Voor de invoering van de WWZ werd dan ook spreekwoordelijke gesproken over het ‘muizengaatje’. Het wachten is dus nu op een uitspraak van de rechter waarin een sluimerend dienstverband aan de orde komt. Pas dan zullen we weten of deze problematiek onder het ‘muizengaatje’ geschaard kan worden.