Proeftijdbeding

Een proeftijd is een soort van kennismakingsperiode. Tijdens de proeftijd kan zowel de werkgever als de werknemer direct de arbeidsovereenkomst opzeggen. Een proeftijd is niet verplicht en dient schriftelijk overeengekomen te worden. De maximale toegestane duur van de proeftijd hangt af van de duur van de afgesproken arbeidsovereenkomst.

De proeftijd mag maximaal 1 maand duren bij:

• Een tijdelijke arbeidsovereenkomst van meer dan 6 maanden maar korter dan 2 jaar;
• Een tijdelijke arbeidsovereenkomst waarbij geen einddatum is afgesproken (projectbasis).

De proeftijd kan maximaal 2 maanden duren bij:

• Een vast dienstverband;
• Een tijdelijke arbeidsovereenkomst voor 2 jaar of langer.

Afwijking bij cao of regeling

Bij tijdelijke arbeidsovereenkomsten kunnen andere regels voor de proeftijd gelden als dit is opgenomen in een cao.

Opvolgende arbeidsovereenkomsten

Als na een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd een opvolgende arbeidsovereenkomst volgt, dan mag in de opvolgende arbeidsovereenkomst in principe geen proeftijd worden afgesproken. Dat mag wel als de functie waarvoor de opvolgende arbeidsovereenkomst duidelijk andere vaardigheden en verantwoordelijkheden vraagt.

Geen proeftijd

Op grond van art. 7:652 lid 6 BW kan er geen proeftijd worden overeengekomen indien de arbeidsovereenkomst:

1. Is aangegaan voor ten hoogste zes maanden;
2. Een opvolgende arbeidsovereenkomst betreft tussen een werknemer en dezelfde werkgever, tenzij die overeenkomst duidelijk andere vaardigheden of verantwoordelijkheden van de werknemer eist dan de vorige arbeidsovereenkomst; of
3. Een opvolgende arbeidsovereenkomst betreft tussen een werknemer en een andere werkgever die ten aanzien van de verrichte arbeid redelijkerwijze geacht moet worden de opvolger van de vorige werkgever te zijn.

Spreken werknemer en werkgever toch een proeftijd af, dan zal deze nietig zijn (art. 7:652 lid 8 BW). In een cao mogen geen andere afspraken worden gemaakt.