Ontslag op staande voet

Ontslag op staande voet

In het Burgerlijk Wetboek worden als dringende redenen beschouwd, zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die tot gevolg hebben dat van de werkgever redelijkerwijs niet kan worden verlangd de dienstbetrekking met de werknemer nog langer te laten voortduren. In de wet en rechtspraak zijn diverse voorbeelden te vinden van een dringende reden voor de werkgever. Voorbeelden zijn:

  • De werknemer geeft zich, ondanks waarschuwing, over aan dronkenschap of ander liederlijk gedrag;
  • De werknemer maakt zich schuldig aan diefstal, verduistering, bedrog, mishandeling of bedreiging (van de werkgever of zijn familieleden of huisgenoten);
  • De werknemer weigert redelijke opdrachten van zijn werkgever uit te voeren (werkweigering);
  • De werknemer komt herhaaldelijk te laat, of neemt zonder overleg met zijn werkgever snipperdagen of vakantiedagen op.

De werkgever dient zich te realiseren dat een ontslag op staande voet of strafontslag van de werknemer een ultimum remedium (ofwel laatste redmiddel) is en in feite alleen kan worden toegepast als een “normale” ontslagprocedure niet kan worden afgewacht en de omstandigheden zo ernstig zijn dat alleen een dergelijk ontslag op zijn plaats is.

Een ontslag op staande voet kan zowel mondeling als schriftelijk worden gegeven. Vaak wordt het ontslag op staande voet eerst mondeling gegeven, direct gevolgd door een schriftelijke bevestiging. Door een ontslag op staande voet eindigt de arbeidsovereenkomst met onmiddellijke ingang. De werknemer die op staande voet ontslagen is, verliest per direct zijn baan en zijn inkomen. Ook zal een ontslag op staande voet in beginsel leiden tot weigering van een WW-uitkering.

Voorwaarden voor een ontslag op staande voet:

  • Er moet sprake zijn van een dringende reden, én
  • De dringende reden moet de werknemer onmiddellijk worden medegedeeld,
  • Waardoor het ontslag op staande voet onverwijld wordt gegeven.

Als het ontslag op staande voet niet aan alle drie voorwaarden voldoet dan is het ontslag vernietigbaar! In het algemeen zal de werknemer vanwege de ernstige gevolgen van onmiddellijk verlies van werk en inkomen het ontslag bij de kantonrechter aanvechten. De rechter zal een oordeel over de beslissing van de werkgever vellen. De regels voor ontslag op staande voet zijn zeer streng. Als een rechter bepaalt dat ontslag op staande voet onterecht gegeven is, zal de rechter naast doorbetaling van loon ook een billijke vergoeding toekennen aan de werknemer. Het is verstandig om de afweging te maken of ontslag wegens verwijtbaar handelen of nalaten een veiligere route is dan ontslag op staande voet. Reden waarom het van groot belang is om vroegtijdig (vóór het besluit de werknemer op staande voet te ontslaan) zo spoedig mogelijk rechtsbijstand bij de juristen van OWL Juridisch Advies te zoeken. Het is een kwestie van: bezint eer ge begint!

Tot slot: met de komst van de Wnra zal er in beginsel geen sprake meer zijn van een voorwaardelijk strafontslag.

Print of deel dit artikel online